Γιατί πετάμε χαρταετό την Καθαρά Δευτέρα;

Για όλους τους λαούς του κόσμου, το πέταγμα του χαρταετού έχει τον χαρακτήρα του εξαγνισμού και υποδηλώνει την πνευματική ανάταση και την κάθαρση της ψυχής.

Στην Ελλάδα, επικρατούν δύο θεωρίες σχετικά με το έθιμο, αυτό, της Καθαράς Δευτέρας.

Η πρώτη, που έχει τις ρίζες της στην Αρχαία Ελλάδα, σχετίζει  το πέταγμα… με το Θεό Διόνυσο, την Αποκριά και το καρναβάλι, και υποδηλώνει την ψυχική κάθαρση μετά από όλη αυτή την περίοδο της «διονυσιακής κραιπάλης».

Βάσει της δεύτερης, που είναι συνδεδεμένη με το Χριστιανισμό, το πέταγμα του χαρταετού, την Καθαρά Δευτέρα, σηματοδοτεί την έναρξη της πνευματικής και σωματικής νηστείας και συμβολίζει την απελευθέρωση του ανθρώπινου πνεύματος που είναι πλασμένο να πετά στα ουράνια και να πηγαίνει πιο κοντά στο Θεό.

Η Ιστορία του…

Η ιστορία του χαρταετού, που μετράει πάνω από 2.400 χρόνια ζωής, ξεκινάει από την Αρχαία Κίνα. Οι πρώτοι χαρταετοί φτιάχτηκαν από ξύλο και μετέπειτα χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή του, υλικά όπως μπαμπού, μετάξι και χαρτί. Μάλιστα λέγεται ότι ο αυτοκράτορας της Κίνας Γουέν Χσουν έκανε πειράματα πτήσεων με αετούς φτιαγμένους από μπαμπού, χρησιμοποιώντας για επιβάτες τους κρατούμενούς του. Οι τυχεροί που επιζούσαν κέρδιζαν την ελευθερία τους.

Οι λαοί της Ανατολής χρησιμοποιούσαν τους χαρταετούς σε μαγικές τελετές, θρησκευτικές εκδηλώσεις και σε τελετουργίες για τον εξορκισμό του κακού. Πίστευαν ότι όσο ψηλότερα ανεβεί ο αετός τόσο πιο τυχεροί θα είναι.

Με το πέρασμα των χρόνων ο χαρταετός έγινε γνωστός στην Ιαπωνία, στην Ταϊλάνδη, στο Αφγανιστάν και στην Ευρώπη.

Αλλά και στην Αρχαία Ελλάδα, ο χαρταετός δεν ήταν άγνωστος. Αναφέρεται ότι ο αρχιμηχανικός Αρχύτας του Τάραντα χρησιμοποίησε τον χαρταετό, τον 4ο αιώνα π.Χ. για μελέτες στην αεροδυναμική ενώ σώζεται και αγγείο της κλασικής εποχής με παράσταση κόρης, η οποία κρατά στα χέρια της μια μικρή λευκή σαΐτα-- είδος αετού-- με το νήμα της, έτοιμη να την πετάξει.

Συνταγή

Θα χρειαστείτε:

• 3 ελαφρά πηχάκια από ξύλο, περίπου 80 εκατοστά το καθένα
• Xαρτί ή πολύ λεπτό νάιλον
• Σπάγκο
• Λεπτό σύρμα
• Κολλητική ταινία
• Χρωματιστά χαρτιά για την ουρά

Κατασκευή:
Στα άκρα από κάθε πηχάκι κάνετε δυο μικρές εγκοπές.
Δένετε γερά μεταξύ τους τα τρία πηχάκια από την μέση με τον σπάγκο, και αφήνετε περίπου μισό μέτρο ακόμα να κρέμεται.

Στην άκρη από το ένα πηχάκι στερεώνετε γερά το σύρμα, και το περνάτε περιμετρικά γύρω από τον σκελετό του χαρταετού, κάνοντας μια στροφή με το σύρμα σε κάθε πηχάκι, εκεί που έχετε κάνει την εγκοπή.

Φροντίζετε όπως θα γυρίζετε το σύρμα, οι αποστάσεις μεταξύ των άκρων από τα πηχάκια να διατηρούνται σταθερές, έτσι ώστε στο τέλος να έχετε ένα κανονικό εξάγωνο.

Ακουμπάτε τον σκελετό πάνω στο χαρτί ή το πλαστικό, και το κόβετε γύρω - γύρω του, αφήνοντας ένα περιθώριο 3-5 εκατοστών.

Εδώ ήρθε η ώρα να βάλετε το δικό σας στίγµα στον χαρταετό….Μπορείτε να κολλήσετε ή να ζωγραφίσετε ότι επιθυµείτε, αρκεί να µην τον βαρύνετε πολύ…

Αφού τον διακοσμήσετε όπως θέλετε, ξαναβάζετε τον σκελετό πάνω στο χαρτί ή το πλαστικό, γυρίζετε τα περιθώρια προς τα μέσα και τα κολλάτε με κολλητική ταινία. Σε δυο άκρα (β και γ) στερεώνετε σπάγκο, για να δέσετε στην μέση του την ουρά. Προσέχετε ώστε: αβ = αγ = γδ = βδ. Η ουρά πρέπει να είναι 3-4 φορές μακρύτερη από το μήκος του αετού, έτσι ώστε να έχει σταθερότητα όταν πετάει.

Την ουρά μπορείτε να την κατασκευάσετε από λωρίδες που θα έχετε κόψει από εφημερίδες ή χρωματιστά χαρτιά μεγέθους 20 Χ 20 εκατοστά, τα οποία δένετε στον σπάγκο σε απόσταση περίπου 15-20 εκατοστών το ένα από το άλλο. Στα αντίθετα άκρα από αυτά που δέσατε την ουρά, (ε και ζ), δένετε τα ζύγια. Εδώ πρέπει να προσέξετε ιδιαίτερα. Όλη η επιτυχία για το πέταγμα του αετού, βρίσκεται στα ζύγια του. Τα ζύγια, είναι δυο κομμάτια σπάγκος δεμένος στο άκρα ε και ζ, που το καθένα ενώνεται με τον σπάγκο που αφήσαμε να κρέμεται από το κέντρο του χαρταετού. Τα ζύγια πρέπει να σχηματίζουν ένα ισοσκελές τρίγωνο. Στο σημείο της ένωσης δένετε ένα γερό σπάγκο, την καλούμπα.

Καλές πτήσεις….